“Dünyaya ne için / neden geldiğini “unutan” insan, bir gün öleceği gerçeğini de “unut”uyor.
Ve iki “unutma” arasında hayatı çok fena ıskalıyoruz!
Allah’ın kulu olarak yaşamak mı ?
Öylesine yaşamak mı?
Hangi makamdaysak o kadar insanız.”  Sizcede düşünülmesi gereken ve önceliklerimizi gözden geçirmemize vesile olacak bir söz değil mi?
Allah’a kul olmak isteyenlere Ayet-i Kerime ile önemli bir hatırlatma:
‘’De ki:
“Eğer babalarınız, çocuklarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, sülaleniz; kazandığınız mallarınız, kötüye gitmesinden korktuğunuz ticaretiniz, hoşunuza giden evleriniz, size; Allah’tan, O’nun Rasul’ünden ve O’nun yolunda cihad etmekten daha sevimli geliyorsa, o halde Allah’ın hükmünün gerçekleşmesini bekleyin.
Allah, fasık olan kimseleri hidayete iletmez.’’(Tevbe24)
Hayırlı sabahlar…